Chanel FW2024: Een homme en een vrouw van Chanel

De wereld van Chanel is een wereld van vaste ideeën, met heel weinig variabelen en een aantal constanten, en dit geeft het extreme stabiliteit en een fenomenaal niveau van herkenning. Op elke Chanel-show zullen er altijd tweed zijn, er zullen altijd camelia's zijn, er zullen altijd parels zijn, kettingriemen en beige schoenen met een zwarte neus. Lang niet ieder Parijs modehuis, of zelfs welk luxemerk dan ook, beschikt over zo’n perfect gecatalogiseerd en gesystematiseerd archief, waar alles in zijn eigen dozen en planken is opgeborgen. Chanel heeft onder leiding van Karl Lagerfeld tientallen jaren gewerkt aan de bouw van deze perfecte tempel en als het gaat om interactie met wat algemeen bekend staat als erfgoed en DNA is het merk vrijwel ongeëvenaard. Ook Virginie Viard, die Karl opvolgde als creatief directeur, was hierin uiterst succesvol en vond haar eigen manier om met de erfenis van Chanel om te gaan.

Nog een constante in de wereld van Chanel is reizen: alle plaatsen die op een of andere manier gemarkeerd zijn in de geschiedenis van Maison Chanel zijn regelmatig het thema geworden van collecties en modeshows. Riviera, Biarritz, Venetië, Groot-Brittannië – ze zijn allemaal op de een of andere manier verwerkt in alle afdelingen, van metier d’art of cruiseshows tot parfums. Maar Chanel weet frisse nieuwe manieren te vinden om met zijn geografie te werken. In seizoen 2024 is dit opnieuw Deauville, waarvan we allemaal weten dat Gabrielle Chanel, die begon als modemaakster, daar haar eerste hoedenwinkel opende. Karl Lagerfeld had zelfs een korte film over dit onderwerp, waarin Chanel werd gespeeld door Keira Knightley. Maar deze keer herinnerde Virginie Viard zich niet Mademoiselle zelf, maar de ogenschijnlijk niet-verwante film van Claude Lelouch, Un homme et une femme. Zoals we weten, spelen enkele van de beroemdste scènes zich af in Deauville. En ze maakte ook haar eigen film, waarbij ze Inez en Vinoodh uitnodigde om een ​​mini-remake te maken van de originele Deauville-scènes van Un homme et une femme, met Brad Pitt en Penelope Cruz in de hoofdrol.

Ze had nog niet zo lang geleden al iets soortgelijks gedaan met L'année dernière à Marienbad van Alain Resnais, waarvoor Gabrielle Chanel de kostuums creëerde en die met de steun van Chanel werd gerestaureerd, maar er was toen geen korte film, en deze keer het concept was complexer. En dus dwalen de zwart-witte Pitt en Cruz bij eb langs een gigantisch strand van Deauville, slenteren over de legendarische houten promenade met de namen van Hollywood-sterren op de balustrades van kleedhokjes, dineren in het restaurant van hotel Le Normandy, een Een tas van Chanel 2,55 die tussen hen in op tafel stond, precies zoals hij tussen Jean-Louis Trintignant en Anouk Aimee stond in de originele Un homme et une femme. Dit is Virginie Viards persoonlijke manier om het Chanel-erfgoed over te nemen.

Wat de collectie betreft, deze keer was er echt veel tweed, als prettig teken van seizoensinvloeden, die op een gegeven moment de catwalks bijna verlieten, maar niet bij Chanel. Er was veel breiwerk, zoals de truien en vesten in de meeuwenprint van Deauville, zwarte breisets met wijde broek en een vest met knopen en beige bies, en een mooie combinatie van een ecrukleurige visserstrui met een ruig gebreide rok van een vergelijkbare kleur en een bruine leren riem om de taille te accentueren.

Maar de meest opvallende looks van deze collectie waren hoeden - ter ere van Chanel de hoedenmaakster, en Deze grote hoeden met brede randen deden denken aan die in Lagerfelds film over de jonge Chanel en haar eerste boetiek. Ze werden niet alleen gedragen bij tweedpakken en zijden jurken, maar ook bij lange getailleerde tweedjassen in silhouetten die deden denken aan de beste voorbeelden uit de jaren zeventig, en deze combinatie – een lange jas en een lichte zomerhoed met brede rand – werd niet alleen het hoogtepunt van de hele collectie, maar over het algemeen een fris kenmerk. Nou ja, zelfs in de perfect georganiseerde wereld van tweed en camelia's gebeuren er onvoorspelbare dingen.

Tekst: Elena Stafyeva