Miu Miu FW2024: Newid y cliché o harddwch

Mae Miuccia Prada wedi cymryd cyfeiriad newydd. Nid yw hyn yn golygu bod ei ffasiwn yn dod yn lle harddwch ystrydebol. Nid yw popeth y mae'n ei wneud yn dal i fod yn seiliedig ar y syniad sylfaenol bod yn rhaid tynnu'r ystrydeb o harddwch i ffwrdd yn llwyr a'i newid. Mae’r egwyddor hon yn sail i’w holl waith fel dylunydd ffasiwn am agos at 40 mlynedd. Ac nid egwyddor yn unig yw hon - ei chenhadaeth fawr yw hi, y mae hi wedi llwyddo ynddi ac yn parhau i lwyddo. A thros yr ychydig dymhorau diwethaf, Miu Miu fu’r prif dueddiadau i raddau mwy na hyd yn oed Prada: pe bai Mrs Prada yn dangos yr ultra minis a’r topiau cnwd ulta gyda boliau yn agored i’r uchafswm, yna aeth pawb allan i’r strydoedd yn eu gwisgo, ac os oedd hi'n rhyddhau modelau mewn panties, yna drannoeth roedd yr enwogion i gyd yn ymddangos yn yr un modd ar y carped coch.

Ac yng nghasgliad Miu Miu FW2024, ni ddangoswyd un panty, na phlaen, na brodio, na hyd yn oed fel band elastig yn edrych o dan sgert neu siorts, a dim ond dwy fol noeth oedd. Doedd dim cymaint â hynny o minis chwaith, ond roedd yna jîns tenau (a dylem ddisgwyl yn amlwg eu bod yn dychwelyd yn fuddugoliaethus y tymor nesaf). Beth arall oedd ar goll o'r casgliad hwn oedd yr eitemau hynod swmpus yr ydym wedi'u gweld yn Miu Miu ers sawl blwyddyn yn olynol. Ac felly, ac eithrio ychydig o gotiau puffy, nid oedd popeth arall yn dynn, wrth gwrs, ond yn eithaf cymedrol, ac roedd y ffrogiau gwain hardd gyda thoriadau yn y mannau mwyaf annisgwyl wedi'u ffitio'n berffaith. Mae Prada wedi mynegi'n glir y teimlad sydd wedi bod yn yr awyr ers cryn amser - rydym wedi blino ar XXXL, er nad yw pawb yn barod i wisgo pâr o jîns tenau eto.

Ond roedd llawer o siwtiau. Os edrychwn am gyfeiriadau yma, yna dyma silwetau diwedd y 1950au a dechrau'r 1960au, y gwnaeth Prada eu hymestyn a'u hymestyn fel ein bod yn cael yr eitemau maint llawn yn lle ffrogiau bach bach, siwtiau a chotiau. Ac mae hwn yn ymarfer arddull virtuoso mewn cof ffasiwn a syniadaeth ffasiwn, oherwydd y tu ôl i'r siacedi hyd gwasg hyn a sgertiau syth o dan y pen-glin, mae eu prototeipiau bron yn anweledig, a dim ond llinell goler neu leoliad y pocedi sy'n eu cyfeirio at. gwyliwr chwilfrydig. Ac mae hyd yn oed eitemau mwyaf trawiadol y casgliad cyfan – sgertiau blewog mewn blodau mawr – yn edrych fel croesiad rhwng New Look blynyddoedd diweddarach Christian Dior a chelfyddyd bop gynnar Andy Warhol. Afraid dweud eu bod wedi'u paru â rhywbeth mor ddieithr iddyn nhw â phosibl - siacedi denim byr, cardigans wedi'u gwau wedi'u cnydio, esgidiau creulon (un o'r ychydig bethau a gariwyd drosodd o gasgliadau Miu Miu y gorffennol), a menig lledr trwchus, trwchus hynny edrych fel eu bod yn perthyn ar lethr sgïo. Ac roedd y jîns tenau a'r boliau agored wedi'u paru â chlogyn ffwr ffug vintage perffaith. Cofiwch, mae'n rhaid dileu'r ystrydeb o harddwch yn llwyr.

Wrth gwrs, fel bob amser gyda Prada, roedd yna ei hoff glasuron Milan, fel y gardiganau botwm wedi'u gwau, yn fyr ac yn debyg i siaced, a hir a chôt, roedd yna bethau wedi'u gwneud o ledr oedran garw. , teits lliw, a chrysau a siacedi dynion arddull unffurf. A dyma beth disodlodd Prada yr ystrydeb o harddwch ag ef. Ond nid yw cyfanswm yr holl bethau hyn yn egluro yr effaith y mae'r casgliad hwn yn ei gynhyrchu.

Yr effaith yw bod y dillad yma yn siwtio pawb yn rhyfeddol - o'r ifanc, main, a thal i'r oedrannus, byr, a dim main o gwbl. Roeddent yn edrych yn hollol naturiol, er mewn gwahanol ffyrdd, ar y modelau rhedfa ac ar yr actores Kristin Scott-Thomas neu'r meddyg Tsieineaidd, sydd hefyd yn seren Instagram ac yn gwsmer ffyddlon Miu Miu. Ym mhob un ohonynt, gwnaethant amlygu eu hunigoliaeth, addasu iddo, a dod o hyd i'r pwyntiau cysylltu angenrheidiol.

Meddai Mrs Prada: “Yn bersonol mae gen i lawer o gymeriadau ynof fy hun, a chredaf fod gan lawer o bobl gymeriadau gwahanol ynddynt eu hunain: y rhan fenywaidd a’r rhan wrywaidd, y addfwyn a chaled.” Mae hyn yn wir iawn, ac ychydig o ddylunwyr sy'n gwybod sut i ddod â'r rhain ein hunain i olau dydd mor dyner ond mor hyderus, a'u cefnogi cymaint. Ac weithiau mae’n ymddangos i mi fod pob un ohonom, gyda’n cymeriadau a’n personoliaethau, wedi dod allan o ddychymyg Mrs Prada. Rhoddodd hi ffordd i ni gyflwyno ein hunain i'r byd – ac am hynny mae ganddi ein diolchgarwch di-ben-draw.

Testun: Elena Stafyeva