Prada FW24: διαμόρφωση της νεωτερικότητας

Το πιο εκπληκτικό πράγμα με την Prada είναι πώς κάθε σεζόν η Miuccia Prada και ο Raf Simons καταφέρνουν να δημιουργούν κάτι που όλοι αμέσως αρχίζουν να επιθυμούν, αρχίζουν να φορούν και, το πιο σημαντικό, αρχίζουν να μιμούνται, γιατί βλέπουν ότι έτσι γίνεται η μόδα. σήμερα. Αυτή η ικανότητα να ενσαρκώνουν με την πιο συμπυκνωμένη μορφή τη «μόδα της στιγμής» δεν σταματά ποτέ να μας εκπλήσσει μαζί με το γεγονός ότι το κάνουν citius, altius, fortius, σεζόν με την εποχή. Ως αποτέλεσμα, ακόμη και πριν ξεκινήσουν τα εποχιακά σόου, μπορείτε να πείτε με βεβαιότητα 99% ποια συλλογή θα είναι η οριστική της σεζόν.

Αυτή τη φορά, το δίδυμο φαίνεται να έχει ξεπεράσει τον εαυτό του, δημιουργώντας όχι απλώς την καλύτερη συλλογή της σεζόν, αλλά μια από τις πιο λαμπερές συλλογές μόδας των τελευταίων 10 ετών, τουλάχιστον, μια που θα μείνει στα χρονικά της μόδας. Ενσωματώνει όλα όσα αγαπάμε στην Prada και στους δύο καλλιτεχνικούς διευθυντές της, οι οποίοι, πρέπει να πούμε, είναι πλέον σχεδόν απρόσκοπτα ενωμένοι στη διαδικασία συν-δημιουργίας τους.

Αν προσπαθήσετε να αναλύσετε αυτήν τη συλλογή για αναφορές, θα περιέχει ιστορικά κοστούμια από το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα—η Prada την αποκαλεί «βικτοριανή»— με τις περιοδείες, τα κουλότ, τους γιακάδες, τα καπέλα με ψηλά στέμματα και τις ατελείωτες σειρές από μικρά κουμπιά. Υπάρχουν όμως και οι δεκαετίες του 1960 με τα προσεγμένα ίσια φορέματά τους, τις μικρές πλεκτές ζακέτες και τα καπέλα παρτέρι — και όλα αυτά με μια συγκεκριμένη μιλανέζικη πινελιά, που κανείς δεν τα καταφέρνει καλύτερα από τη signora Prada. Και, φυσικά, ανδρικά ρούχα — κοστούμια, πουκάμισα, καπέλα. Όπως πάντα, υπάρχουν κάποια καταναλωτικά είδη μαζικής παραγωγής, τα οποία η Prada πάντα ήθελε να περιλαμβάνει στις συλλογές. Φυσικά, όλα αυτά υπάρχουν μαζί και ταυτόχρονα σε κάθε εμφάνιση. Αλλά αυτές οι ίδιες οι αναφορές δεν εξηγούν απολύτως τίποτα — το όλο θέμα είναι πώς αντιμετωπίζονται και για ποιο σκοπό χρησιμοποιούνται.

Στον κόσμο του Prada, τίποτα δεν βρίσκεται ποτέ στη συνηθισμένη του θέση ούτε χρησιμοποιείται για τον κοινό του σκοπό και αυτή η συλλογή είναι η αποθέωση αυτής της δημιουργικής μεθόδου. Αυτό που μοιάζει με επίσημο κοστούμι από μπροστά φαίνεται να είναι κομμένο με ψαλίδι στο πίσω μέρος και βλέπουμε μια φόδρα και ένα μεταξωτό κάτω φούστα, και αυτό που είναι μπροστά αποδεικνύεται ότι δεν είναι καθόλου φούστα, αλλά μια ποδιά φτιαγμένη από παντελόνι . Μια άλλη μακριά φούστα εκρού είναι φτιαγμένη από κάποιο είδος σεντόνι, με τα αρχικά κάποιου να είναι κεντημένα πάνω της, και το λινό φόρεμα με φιόγκους συνοδεύεται από ένα καπάκι με κορυφές στολισμένες με φτερά. Και κάτω από ένα αυστηρό μαύρο φόρεμα, που σχεδόν δεν διακρίνεται από ένα vintage της δεκαετίας του 1950, είναι κεντημένα culottes από λεπτό λινό μετάξι, ζαρωμένα σαν να τα είχαν μόλις βγάλει από το στήθος.

Αλλά αυτό δεν είναι απλώς μια σύνθεση πραγμάτων από τους κόσμους των διαφορετικών στυλ, ένα κόλπο που όλοι έμαθαν από την Prada εδώ και πολύ καιρό. Για τη Miuccia Prada και τον Raf Simons, όλα υποτάσσονται στο όραμά τους και όλα ακολουθούν τους κανόνες της φαντασίας τους. Και αυτό το όραμα και αυτή η φαντασία είναι τόσο ισχυρά που εγκαθίστανται αμέσως στο μυαλό μας, και καταλαβαίνουμε αμέσως ότι αυτό θα είναι στη μόδα, και όλοι θα βγουν έξω με αυτά τα σκουφάκια του παρτέρι, όλοι θα φορέσουν τα μεταξωτά κιλότ, και παντελόνια/φούστες/ποδιές θα είναι σε κάθε μόδα το Instagram. Τέτοια είναι η δύναμη της μόδας του Pada, και τέτοια είναι η δύναμη της αντιπαράθεσής του, που κάνει τα πάντα να λειτουργούν όπως πρέπει και μας δίνει την πιο πειστική, την πιο σύγχρονη, την πιο φορτισμένη συναισθηματικά εικόνα του εαυτού μας.

Η αισθητική της Prada ονομαζόταν εδώ και καιρό «άσχημο chic», αλλά η ίδια η κυρία Prada μίλησε γι 'αυτό πολύ πιο σωστά στην πρόσφατη συνέντευξή της στη Vogue US: «Να έχεις μια ιδέα για μια γυναίκα ως μια όμορφη σιλουέτα — όχι! Προσπαθώ να σέβομαι τις γυναίκες — τείνω να μην κάνω μεροληπτικά φορέματα, σούπερ σέξι. Προσπαθώ να είμαι δημιουργική με έναν τρόπο που μπορεί να φορεθεί, που μπορεί να είναι χρήσιμος». Λοιπόν, η Prada ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη σε αυτό.

Κείμενο της Έλενας Στάφιεβα